طرح این بود که کامپیوترهای موجود در شهرهـای مختلف (در آن زمان چیزی به نامـ کامپیوتر شخصی وجود نداشت بلکه سازمانهای بزرگ و دانشگاهها و مراکز دولتی معمولـاً دارای سیستم های کامپیوتر بزرگ مین فریم بودند) که هر کدام اطلـاعات خاص خود را در آن ذخیره داشتند بتوانند در صورت نیاز با یکدیگر اتصال بر قرار نموده و اطلـاعات را به یکدیگر منتقل کرده و یا در صورت ایجاد بستر مناسب اطلـاعات را در حالت اشتراک قرار دهند.
در همان دوران سیستم هایی بوجود آمده بودند که امکان ارتباط بین کامپیوترهای یک سازمان را از طریق شبکه مختص همان سازمان فراهم مینمودند به طوری که کامپیوترهای موجود در بخشها یا طبقات مختلف با یکدیگر تبادل اطلـاعات نموده و امکان ارسال نامه بین بخشهای مختلف سازمان را فراهم میکردند که اکنون به این سیستم ارسال نامه پست الکترونیک میگویند. اما برای اتصال و ارتباط دادن این شبکههای کوچک و پراکنده که هر کدام به روش و استانداردهای خودشان کار میکردند استانداردهای جدید و مشخصی که همان پروتکلها هستند توسط کارشناسان وضع شد.
وب یا همان WWW که مخفف World Wide Web (به فارسی: تار جهانگستر) میباشد توسط آزمایشگاه اروپایی فیزیک ذرات Cern بخاطر نیاز آنها به دسترسی مرتبتر و آسانتر به اطلـاعات موجود روی اینترنت ابداع گشت.
در این روش اطلـاعات به صورت مستندات صفحهای بر روی شبکه اینترنت قرار میگیرند و بوسیله یک مرورگر وب قابل مشاهده هستند و هم اکنون کارکردهای بسیاری دارند.